Ο θηλασμός είναι ο φυσικός και ιδανικός τρόπος να αναπτυχθεί ένα μωρό, να αισθανθεί ασφάλεια, να αποκτήσει ανοσία σε ασθένειες και να δεθεί με τη μητέρα του.
Είναι δικαίωμα κάθε νεογέννητου παιδιού και κάθε νέας μητέρας.
Το να έχει θηλάσει μία γυναίκα για 1,5 - 2 χρόνια συνολικά μειώνει κατά περίπου 20% την πιθανότητά της να πάθει καρκίνο μαστό.
Ο μαστός ωριμάζει πλήρως στη γυναίκα που έχει μείνει έγκυος και έχει θηλάσει.
Ο θηλασμός στη χώρα μας σε δημόσιο χώρο δεν είναι διαδεδομένος σε αντίθεση με άλλες χώρες.
Επίσης συχνά αποτελεί ζήτημα και δίλημμα το αν θα θηλάσει μία γυναίκα ή όχι και το ποιος και πώς θα της το δείξει.
Το πιο κατάλληλο άτομο για αυτόν το σκοπό-εκτός εξαιρέσεων - είναι τι ίδιο το μωρό της.
Το ένστικτο του παιδιού να τραφεί για να επιβιώσει είναι πολύ ισχυρό.
Αν αφήσεις το μωρό αφού γεννηθεί πάνω στην κοιλιά της μαμάς του αργά ή γρήγορα θα βρει μόνο του το δρόμο προς το στήθος.
Είναι σημαντικό όμως να υπάρχει ο χρόνος και η ηρεμία.
Η σύγχρονη ιατρική μπορεί να έχει προσφέρει τα μάλα στη μείωση της βρεφικής θνησιμότητας, αλλά το τίμημα είναι το νεογέννητο να γεννιέται μέσα σε έντονο φωτισμό, να αποχωρίζεται τη μητέρα του για μικρό ή μεγάλο διάστημα από την πρώτη στιγμή, να παρεμβαίνουν σύμβουλοι ακόμα και όταν δεν είναι απαραίτητο και να θρέφεται το μωρό πιθανώς με ξένο γάλα και μπιμπερό κατά διαστήματα, επειδή αυτό εξυπηρετεί κάποια ρουτίνα.
Όλα αυτά λογικό είναι να πιστέψει κανείς ότι «ξεκουρντίζουν» το νεογέννητο που μόλις ήρθε στον κόσμο και ψάχνει να βρει την ηρεμία και τη ζεστασιά της μητρικής αγκαλιάς μέσα στην ασφάλεια ενός ήσυχου σπιτιού.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο θηλασμός είναι ό,τι πιο φυσιολογικό και ότι σε αυτόν οφείλεται η επιβίωση του είδους μας εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, πολύ πριν φτιαχτούν τα υποκατάστατα του μητρικού γάλακτος.